Jeff Hanneman'ın ölümü - olay yerinden tepkiler

Gönderen mesaj Jeff Hanneman'ın ölümü kontrol edilemeyen bir yangın gibi yayıldı ve metal camiasını gölgede bıraktı. Slash, Metallica, Robb Flynn, Anthrax, Megadeth, Testament ve diğer birçok sanatçının ilk tepkilerini buradan okuyabilirsiniz.

Müzisyenler ve arkadaşlar dehşete düştü. İşte bazı tanınmış gruplardan ilk başsağlığı dilekleri:

«Tragic & shocking news about Jeff Hanneman. He is going to missed by so many. What a sad day for metal. RIP man.»
Slash

«We send our condolences and deepest sympathies to the family, friends, and fans of Jeff Hanneman. Our hearts go out to his brothers in SLAYER. Tonight one less star will be shining and sadly, the stage got just a little bit darker. Jeff Hanneman 1964-2013.»
Dave Mustaine (Megadeth)

«We are extremely saddened by the news of Jeff Hanneman’s passing. Our deepest condolences to his family, friends, fans and the entire SLAYER camp and their road crew. We would not be the band we are today without him and SLAYER. Rest in peace, Jeff!»
Hatebreed

«My condolences to SLAYER and the Jeff Hanneman family today.»
David Ellefson (Megadeth)

«R.I.P. Jeff Hanneman, brother in thrash.»
Vasiyetname

«Our thoughts and prayers go out to the Hanneman family and SLAYER. R.I.P. our friend»
cehennem

«Jeff Hanneman — I’m at a loss for words. Thanks for always laughing at my dumb jokes, thanks for your generosity in donating a bunch of signed SLAYER stuff to help me with my neck surgery costs, thanks for making my bandmate so happy. I’m so sad to hear you’re gone! RIP buddy. (And for anyone inclined please stop by the NASHVILLE PUSSY page and send Ruyter some love. Her heart is no doubt broken to pieces.)»
Karen Cuda (eski Nashville Pussy)

RIP Jeff Hanneman. Slayer, grup arkadaşları ve erkek kardeşleri Jeff Hanneman'ın vefat ettiğini öğrenince yıkılır.
Pantera

«R.I.P. Jeff Hanneman»
Metallica

«We are so devasted to hear about the passing of Jeff Hanneman. One of the greatest have passed on and please, stop for a moment and pay your respect to this fantastic man. This is a tragedy.»
Alevler içinde

«Changing the world through music isn’t easy… Mission accomplished. Glad to be a part of all we did together through the years. RIP Jeff Hanneman.»
Dan Spitz (eski Şarbon)

VAY….Şoktayım…RIP Jeff Hanneman….vay be….
Mike portnoy

Vay be… Az önce gerçekten üzücü bir haber duydum. RIP Jeff Hanneman
Robert Caggiano (Volbeat, eski Şarbon)

«ANVIL send their condolences to the SLAYER and the Jeff Hanneman family. R.I.P.»
Örs

Jeff Hanneman'ın ölümü beni tamamen şok etti. Metal camiası için büyük kayıp. Ailesine ve Slayer'a başsağlığı dileriz.
3 İnç Kan

«Rest in peace, Jeff Hanneman. You will surely be missed.»
boğulma

«We’re saddened by the death of SLAYER guitarist, Jeff Hanneman. Our prayers and best wishes to SLAYER and Jeff’s family.»
Baba roach

Ve son fakat bir o kadar da önemlisi Robb Flynn Machine Head, daha uzun bir veda mektubuyla konuştu. Blog yayınlandışunlara sahiptir:

“Slayer'dan Jeff Hanneman'ın öldüğüne hâlâ inanamıyorum, böyle şeyler olmaz. Çöpçüler ölmez mi??!! O NE LAN!!??

Burada oturup onun ve benim ne kadar iyi arkadaş olduğumuzu falan söylemeyeceğim, kesinlikle değildik, bize zar zor tanıdık derdim, bu adamla 8 tur ve 120'den fazla gösteri yaptım ve dürüst olmak gerekirse, asla onu gerçekten "tanıdım". Kerry'yle her zaman daha yakındım. Jeff son derece sessizdi, kendi içine kapanıktı, sarhoş olduğunda kabadayı olabiliyordu ama biraz mesafeliydi ve kendisinin dövüleceği gerçeğine rağmen etrafında parti yapan insanlardan rahatsız görünüyordu.

Yine de onunla güzel vakit geçirdiğimi hatırlıyorum. İlki, Kasım 1994'te İsviçre'nin Basel kentindeydi; Machine Head, Divine Intervention turunda Slayer'ın ana desteğiydi. Bu şovlardan biriydi o kadar rastgele bir şeydi ki sizi asla bırakmıyor, bu durumda şovun sponsoru Chesterfield sigaralarıydı ve gösteriye giren her çocuğa 2 paket bedava sigara veriliyordu. Hayatımda hiçbir mekanda bu kadar duman görmemiştim. Sahnede yürüdüğümü ve bizim yol arkadaşımız / her şeyi yapan Mike Scum'a bağırdığımı hatırlıyorum, "Dostum, kahrolası duman makinesini kapat", o da "YOOOOO, duman makinesi değil kardeşim, sigaralar!" dedi. Sahnede nefes almak neredeyse imkansızdı. Gösteriden sonra sahne arkasında takıldık ve Jeff geri döndü, çılgın sigara şovu hakkında sızlanmaya başladık ve beni bir bira almam için soyunma odasına davet etti, oturup bir süre sohbet ettik ve sonra ben de Slayer'a gittim. - ona inek oldum ve yazdığı şarkılar konusunda ona kızmaya başladım.

Ben: “Ölüm Meleği'ni kim yazdı?”
Jeff: “Yaptım”
Ben: “Şarkı sözleri de mi?”
Jeff: "Evet"
Ben: “Kanlı Hükümdarlık mı?”
Jeff: “Ben”
Ben: “Ölü Deri Maskesi mi?”
Jeff: "Evet"
Ben: “Cennetin Güneyi mi?”
Jeff: “Ben”
Ben: “Kara Büyü mü?”
Jeff: “Bunu biliyorsun”
Ben: “Cehennem mi Bekleniyor?”
Jeff: "Evet"

Jeff Hanneman: RIP
En sevdiğim Slayer şarkılarının büyük bir kısmının hem müziğini hem de sözlerini o yazdı. Özellikle aranjmanlar ve önemli değişikliklerin cesur kullanımıyla büyüyerek şarkı yazmam üzerinde büyük bir etkisi oldu. Slayer grubunun diğer pek çok gruba göre her zaman sahip olduğu tek şey, konu önemli değişikliklere geldiğinde gitarın ensesine odaklanmış olmalarıydı. Başroller şimdiye kadarki en rastgele tuşlardan bazılarında olabilirdi, ama bir şekilde bu her şeyi çok daha çılgın hale getirdi ve koro tekrar devreye girdiğinde BOOM! EZİCİ! Mükemmel bir şekilde kurun. Kendisi Pantera'ya hiç girmeyen, tanıştığım birkaç metal kafadan biriydi; bana "bazı şeyleri sevdiğini" ama bunların "zaman zaman fazla blueslu" olduğumuzu düşündüğünü ve "daha çok şeytani notaları veya hüzünlü notaları sevdiğini" söyledi. riffler”

Bir başka güzel anı da, Ağustos 2001'deki Kore / Japonya / Avustralya turunda bir tur otobüsünü paylaşmaktı, hepsi uçuş tarihleri ​​ve otellerdi, mürettebatı, tur yöneticisini ve menajerini paylaşıyorduk, bu yüzden hep birlikte otobüse binip otobüse bindik. Her gün havaalanından otele. Bazen yolculuklar bir veya iki saat sürüyordu, bu yüzden tamamen salak olup takılıp kalırdın. Bir keresinde Avustralya'da bir çocuk, hepimiz içinde otururken otobüse koşturdu, bir gece partiden sonra dövüldü. İmza almak için can atıyordu ve otobüse “SLAAAAAAAAAYYYYYEEEEERRRR!!!” diye bağırarak geldi (başka ne var?) Daha sonra beni gördü ve dedi ki, "Kahretsin, Robb Flynn, dostum, Machine Head'i çok SEVİYORUM, ama bu kahrolası SLAAAAAAAYYYYYYYEEEERRRRR" Lanet olası gözümün içine baktım ve "Ah, HEMEN SİKTİRİN!" diye geveledim. Hannamen ölmek üzereyken düştü, 10 dakika boyunca aralıksız güldü, her zaman yaptığı o hafif kadınsı tiz kıkırdamayla onu güldürdü.

Uzun zaman önce Kerry King ve ben kavga ettiğimizde dostum beni destekledi, festivallerde yanıma gelir ve normal davranarak konuşurdu. Hatta Decibel dergisinde ona sığır etini sorduklarında "Robb iyi bir adam" ve "Kerry grubun kız arkadaşı gibiydi, her zaman biriyle kavga eden" diyerek beni destekledi. Buna güzel bir kahkaha attım.

Paylaşacağım son anı Divine Intervention turnesinin Mart 1995'teki Amerika ayağından. Slayer, Biohazard desteği ve Machine Head açılışıydı. Atlanta Georgia'daki Uluslararası Balo Salonu'nda oynuyorduk. Bana tuhaf gelen “Divine”ın yeni şarkılarından bazılarını dinliyordu. Gösteriden önce soyunma odasında sadece o ve ben takılıyorduk ve ona bunun ne olduğunu sormak için cesaretimi topladım. İlk başta "bunları öğrenmek istemediğini, hoşlanmadığını, Kerry'nin yazdığını" söyleyerek şaka yaptı, kıkırdadı ve sonra durdu. Aşağıya baktı ve ciddileşti. Bileklerinde çok ağrı olduğunu, el ve bileklerinin sürekli uyuştuğunu, şarkılar çok hızlı olduğu için şarkılar sırasında da uyuştuğunu, sonra ağlamaya başladığını söyledi. Bu bir başlangıç ​​itirafıydı. Kendimi iyi hissettiren garip bir yorumda bulundum ama o ağlamaya devam etti ve ben de orada bir dakikalığına onunla sessizce oturmaya karar verdim. Bana sarıldı ve "Vay canına!" dedi ve gülerek sahneye doğru yürüdü, geri döndü ve "teşekkürler dostum" dedi.

Yoğun bir andı; bırakın başka bir gruptan biriyle olmayı, biriyle bile yaşadığınız nadir, yoğun anlardan biriydi.

Bu adama gerçekten saygı duymamı sağladı.

Hatırlayacağım Jeff bu.

Kerry, Tom, Dave, Paul, Rick Sales Mgmt ve Jeff'in ailesine en içten başsağlığı dileklerimi iletiyorum.

RIP kardeşim.