Makine * Lanet * Kafa ile Destansı Bir Gece!

O zamandan bu yana 20 yıldan fazla zaman geçti «Machine Head» ilk kez Z7'de «Slayer» ile birlikte ortaya çıktı. Bay Area metal devleri gruplarının yıldönümünü 5 Ekim'de Pratteln'de "Makine Kafasıyla Bir Akşam" sloganıyla kutladılar. ABD ve A'da zaten fazlasıyla başarılı olan grup, şimdi eski kıtaya geldi; destek grupları olmadan, ancak kapsamlı, kariyere yayılan bir set listesiyle. Solist Robb Flynn'in sahnede açıkladığı gibi, yanlarında bir açılış gösterisini kasıtlı olarak getirmediler ve hayranlar en yüksek kalitede metali elde etti, çünkü Oakland'lı çocuklar iki saatten fazla bir süre boyunca metalin yırtılmasına izin verdiler ve saygıdeğer Z7'yi salladılar. onun temelleri! Kalabalık ne kadar çılgınsa akşam da o kadar uzun olur! Rob Flynn şunları söyledi: "Bütün gece oynayabilirdik, seyirci o kadar çılgındı ki!"

Kasım 1994'te Machine Head, Slayer'la birlikte ilk kez Z7'de sahne aldı; bu, kabaca Konzertfabrik'in kutsal duvarlarında düzenlenen ilk metal konserine eşdeğerdi! 1991 yılında kurulan Oakland, California'daki grup, o zamandan beri kalitesinden hiçbir şey kaybetmeden birçok değişikliğe uğradı. Tam tersine, grup ne kadar uzun süre ortalıkta olursa o kadar iyi olur! Öncü Robert Flynn ve grubu kendi çizgilerine sadık kalmayı başardılar ve grubun kendi müzik tarzını thrash ve Groove metalden esinlenerek sürekli geliştirip mükemmelleştirdiler! Kasım 2014'te Machine Head, sekizinci stüdyo albümleri "Bloodstone & Diamonds"ı Zürih'teki Complex 457'de İsviçreli hayranlarına sundu. Bir yıldan az bir süre sonra geri döndüler ve geçen yılın muhteşem gösterisini geride bıraktılar! "Bir Akşam" turnesinin bir parçası olarak Amerikalılar, destekleyici eylemlerden tamamen yoksun. Bunun yerine, 5 Ekim 2015'te, fanatik hayranları, biletleri tükenen Z7'deki tüm dönemleri kapsayan ve arzulanacak hiçbir şey bırakmayan kapsamlı bir setin keyfini çıkardı!

Birkaç yıl önce "Guardian", Machine Head'in ana akım metal olduğunu yazmıştı, ancak bu terimin tetiklenmesi muhtemelen grubun müzikal yönünden ziyade - daha temelde - satılan hayran ve albüm sayısından kaynaklanıyordu. Stil açısından, Machine Head hiç bu kadar deneysel, daha çeşitli ve yeni parçaların dramatik yapısına dikkat edin, daha iddialı olmamıştı. Konser, MH repertuarının karanlık mağaralarında zamanda bir yolculuk gibiydi. Elbette “Beautiful Mourning”, “Davidian”, “Old”, “Ten Ton Hammer” ya da “Aesthetics of Hate” gibi eski klasiklerin yanı sıra son albümleri “Bloodstone & Diamonds” ya da The Guardian'dan şarkılar da yerini buldu. mutlak çekiç albümü “Locust.” “Now We Die”, “Killers And Kings”, “Game Over” ve “Darkness Within” gibi yeni şarkılar da köklü hayranlar tarafından büyük bir heyecanla karşılanacak gibi görünüyordu. Bana göre anlaşılır çünkü bu grup çok az kişinin başarabildiği bir şeyi başarıyor: her albümde daha da iyiye gidiyorlar!

Machine Head - Canlı @ Ray Just Arena, Moskova 01.09.2015 Eylül XNUMX (Tüm Gösteri)

Machine Head zaten hayranları için "hayranları için" vurgusu yaparak uzun setler çalmasıyla tanınıyor. Flynn ve Co. açıkça "yabancı izleyicilere" oynamaktan bıkmış durumda: "Artık kim olduğumuzu bilmeyen insanlarla iyi vakit geçirmeye çalışmayacağız. Machine Head bir parti düzenlediğinde orada herhangi bir “yabancı”nın olmasını istemeyiz. Bu bizimle ve sizinle, yani iflah olmaz hayranlarla, çılgınlarla, kahrolası "istenmeyenlerle" ilgili! Diğerleriyle ilgilenmiyoruz. Biz buradayız ve gitmiyoruz. Katılmak isteyen herkes bizi nerede bulacağını biliyor. Grup, destansı bir Facebook gönderisinde şöyle devam etti: Şimdilik veya belki sonsuza kadar bu diğer insanlara ulaşmaya çalışmaktan bıktık." Machine Head'i tanıyan herkes, Machine Head tarzı canlı bir gösterinin ne anlama geldiğini tam olarak bilir: KATİL!!! Sayısız "kafa vuruşu orospu çocuğu", sonsuz bozuk gitar sesleri, coşku içindeki Robb Flynn ve en iyi metalden yapılmış acımasız bir duvar kimsenin boynunu rahat bırakmıyor. "Darkness Within"in tanıtımını yapan yıkılmaz Bay Flynn, müziğin kendisi için ne anlama geldiğini anlattı. Müziğin onun üzerinde ne kadar güçlü olduğunu ve özellikle gençken idollerinin müziği tarafından ne kadar anlaşıldığını hissettiğini. Konserlerdeki bu gibi anlar onun can damarı ve her gün kalkmasının sebebidir. Müzik her hücreyi tutkuyla doldurmayı başarıyor ve 1000'den fazla boş kelime anlatıyor. Ayrıca hatırladım Rob, Slayer'la ilk konserini hatırlıyor ve o zamanlar Pratteln'deki yeni Z7 konser fabrikasında Jeff Hanneman'la nasıl tanıştığını:

Yine de onunla güzel vakit geçirdiğimi hatırlıyorum. İlki, Kasım 1994'te İsviçre'nin Basel kentindeydi; Machine Head, Divine Intervention turunda Slayer'ın ana desteğiydi. Bu şovlardan biriydi o kadar rastgele bir şeydi ki sizi asla bırakmıyor, bu durumda şovun sponsoru Chesterfield sigaralarıydı ve gösteriye giren her çocuğa 2 paket bedava sigara veriliyordu. Hayatımda hiçbir mekanda bu kadar duman görmemiştim. Sahnede yürüdüğümü ve yol arkadaşımız/her şeyi yapan Mike Scum'a bağırdığımı hatırlıyorum: "Dostum, kahrolası duman makinesini kapat," dedi, "Yooooo, bu duman makinesi değil kardeşim, sigaralar!" Sahnede nefes almak neredeyse imkansızdı. Gösteriden sonra sahne arkasında takıldık ve Jeff geri döndü, çılgın sigara şovu hakkında söylenmeye başladık ve beni bir bira içmem için soyunma odasına davet etti, oturup bir süre sohbet ettik ve sonra ben de Slayer'a gittim. - ona inek oldum ve yazdığı şarkılar konusunda ona kızmaya başladım.

Ben: "Ölüm Meleği'ni kim yazdı?"
Jeff: “Yaptım”
Ben: “Şarkı sözleri de mi?”
Jeff: "Evet"
Ben: “Kanlı Hükümdarlık mı?”
Jeff: “Ben”
Ben: “Ölü Deri Maskesi mi?”
Jeff: "Evet"
Ben: “Cennetin Güneyi mi?”
Jeff: “Ben”
Ben: “Kara Büyü mü?”
Jeff: “Bunu biliyorsun”
Ben: “Cehennem mi Bekleniyor?”
Jeff: "Evet"

En sevdiğim Slayer şarkılarının büyük bir kısmının hem müziğini hem de sözlerini o yazdı. Özellikle aranjmanlar ve önemli değişikliklerin cesur kullanımıyla büyüyerek şarkı yazmam üzerinde büyük bir etkisi oldu. Slayer grubunun diğer pek çok gruba göre her zaman sahip olduğu tek şey, konu önemli değişikliklere geldiğinde gitarın ensesine odaklanmış olmalarıydı. Başroller şimdiye kadarki en rastgele tuşlardan bazılarında olurdu, ama bir şekilde bu her şeyi çok daha çılgın hale getirdi ve koro tekrar devreye girdiğinde Boom! Mükemmel bir şekilde kurun. Kendisi Pantera'ya hiç girmeyen, tanıştığım birkaç metal kafadan biriydi; bana "bazı şeyleri sevdiğini" ama bunların "zaman zaman fazla blueslu" olduğumuzu düşündüğünü ve "daha çok şeytani notaları veya hüzünlü notaları sevdiğini" söyledi. riffler »

Grubun eski günlerinden kalma dostane duyurular ve anıların yanı sıra, Machine Head daha ilk şarkıdan itibaren çöp metalin şu anki kralları olduklarını gösterdi. Grup 21 yıldır varlığını sürdürüyor ve "Imperium", "Helo" ve "Old" gibi hit parçalarla hayranların kalplerinde yer edindi. Ve metal devlerinin neredeyse iki buçuk saatlik bir gösteride sundukları tek kelimeyle harikaydı! Machine Head'i sahnede gören herkes bunların boş sözler olmadığını bilir. Daha iyi, daha dürüst ve daha güçlü olamaz! Yakışır şekilde “Halo” marşı sona saklandı. Bu, zorlu parti yapan seyircilerin sonunu getirdi; 2 saatten fazla süren, insanın kafasını parçalayan metal ilahiler, şarkılar ve atmosferik parçalarla dolu! Sadece müthiş! Sadece MAKİNE *SİKİK* KAFA! Bay Area metal devleri, "An Evening with" turnesi ile kendilerinden önceki hiçbir grubun cesaret edemediği bir şeyi yapmaya cesaret ettiler; bütün bir akşam boyunca hiçbir destek almadan çaldılar. Machine Head, yönetimin kimsenin bütün bir akşam boyunca tek bir metal grubu dinlemek istemeyeceği yönündeki endişelerini kolayca ortadan kaldırmayı başardı.

Son fakat bir o kadar da önemlisi, çocuklar ağırlığı, hızı, ritmi, bazen neredeyse acımasız seslerle müzikal tavizsizliği temsil ediyor ve hayranların boyunlarını bütün bir akşam boyunca kolayca coşkuya getirebiliyorlar - 2 1/2'den daha fazlası olabilirdi. saatler olabilir! Hayranların kulağına çalınan şey tek kelimeyle muhteşemdi ve üstesinden gelinmesi kolay olmayacak! Görünüşe göre Rob ve adamları "Bir Akşam ..." formatını beğendiler ve bu nedenle gelecek yıl Şubat/Mart'ta Avrupa sahnelerine geri dönüyorlar ve eğer mümkünse bu kesinlikle harika şovu tekrar izleyeceğim! Şarkıcı Robb Flynn şöyle açıklıyor: "Daha uzun setlerde çalmak, bazı derin rolleri bir araya getirmek ve her şeyi kendi dünyamız haline getirmek bizi gerçekten heyecanlandırıyor." Oldukça güzel bir karar; sonuçta, artık başrol statüsüne sahip olan Machine Head gibi bir grup, nispeten kısa performanslarla festivallerden oldukça fazla para kazanabiliyor. Peki sıkı hayranlar için oldukça idare edilebilir salonlarda iki saatlik konserler yerine? Saygı gösterin çocuklar! Ve bunun için teşekkür ederim! Harikasın! Sadece iki saatlik kahrolası makine kafası! Daha iyi olamazdı!

Set listesi:

1. egemenlik
2. Güzel Yas
3. Artık Ölüyoruz
4. Bullet Bite
5. keçiboynuzu
6. Bu Günden itibaren
7. On ton çekiç
8. Bu son
9. Tufan Geliyor
10. Kan, Ter, Gözyaşları
11. Etrafında Çarpışmak
12. İçindeki Karanlık
13. Beyan
14. Buldozer
15. Katiller ve Krallar
16. Davidians
17. Silahlara Veda (2010'dan bu yana ilk kez canlı oynandı)
18. Beni Ateşin İçinden Geçir
19. Nefretin Estetiği
20. Game Over
21. Eski
22. Halo

[rwp-inceleme kimliği=»0″]